Nadszedł ten czas, by zamknąć wrota zawodowe

Wyślij kartkę

Kochana Tereniu,
Nadszedł ten czas, by zamknąć wrota zawodowe
i rozpocząć pełną piersią życie całkiem nowe:
bez CIT-ów i VAT-ów oraz splitpaymentu –
życie bardziej sielskie, pozbawione zamętu.

Uśmiechnij się Tereniu od ucha aż do ucha
i pokaż wokół wszystkim wciąż młodego ducha,
który w Twoim sercu stale zamieszkuje
powodując, że życie tak pięknie smakuje.

Teraz poznasz smaki życia emeryta
i każdy Cię dzisiaj nieśmiało zapyta,
czy łza tęsknoty, co w oku się kręci
obeschnie, a Ty zachowasz na zawsze w pamięci
naszą miłą gromadkę skarbowców z LUS-u,
o których rzec można, bez żadnego przymusu:
kolegę zza biurka – Romka urzędnika, który na błędy podatników oka nie przymyka,
dwa Krzysie co zawsze sypią dowcipami, dzięki którym często radość gości między nami,
 Darka, co siedzi z nimi w pokoju i jest przykładem stoickiego spokoju,
Marzannę, która choć cicha i jakby w ukryciu, nie odpuści na kontroli nikomu nigdy w życiu,
i z głową pełną wiedzy Sławeczka naszego, kolegę miłego i sympatycznego,
Marysię, co w każdą księgę swój nos czujny wetka,
no i na koniec – wesoła Anetka,
czuwająca nad tą przemiłą gromadką, będąca dla nas wszystkich szefową i matką.
I parę innych osób co razem z nami były, lecz swe drogi zawodowe troszeczkę zmieniły:
Kamil z Aldoną, którzy bez hałasu odeszli się spełniać do siedziby IAS-u,
Agnieszka co z Tobą w pokoju siedziała, lecz się pewnego dnia w mundur przyodziała.
Wszyscy Cię żegnamy, chcąc abyś wiedziała,
że choć żal się rozstawać – nasza grupa cała
życzy Tobie dzisiaj byś na emeryturze
spełniała wszystkie marzenia, te małe i te duże.
Nie bała się życia zajadać garściami,
robiła rzeczy szalone, tęskniąc troszkę za nami,
cieszyła się każdą chwilą spędzoną z rodziną,
budziła każdego ranka z zadowoloną miną,
nie zastanawiając się w ogóle co dzisiaj mnie czeka,
bo życie wynagrodzi Ciebie – cudownego człowieka
wszystkim co dobre, czego Ci życzymy,
bo bardzo Cię Tereniu szanujemy i lubimy.